รีไฟแนนซ์สินเชื่อธุรกิจ ที่เหมาะกับกิจการ

2) รวมหนี้ที่ดี “หน้าตา” เป็นอย่างไร (และไม่ใช่อะไร)

การรวมหนี้ที่ได้ผลคือการแปลงพอร์ตหนี้กระจัดกระจาย ให้กลายเป็นพอร์ตที่ โปร่ง ใส ควบคุมง่าย และต้นทุนรวมลดลง ไม่ใช่เพียงเปลี่ยนป้ายชื่อสัญญา

ควรเป็น
▲ สัญญาหลัก น้อยฉบับลง (เช่น 1–2 ฉบับ) ลดกิจกรรมงานเอกสารและความเสี่ยงพลาดชำระ
▲ ค่างวดสอดคล้องรายได้: ตารางผ่อนเข้ากับรอบเงินเข้า–ออก และฤดูกาลของธุรกิจ
▲ ชนิดสินเชื่อถูกงาน: ก้อนลงทุนระยะยาวอยู่ในผ่อนรายงวด/เช่าซื้อ; รายจ่ายหมุนเวียนอยู่ใน OD ที่พอดี
▲ ต้นทุนรวมลด: ดอกเบี้ยรวมตลอดสัญญาและค่าธรรมเนียมซ้ำซ้อนลดลง เมื่อเทียบฐานเดิม
▲ มี เงื่อนไขโปะ ที่เป็นธรรม เพื่อให้ลดดอกเบี้ยรวมได้ตามแผน

ไม่ควรเป็น
▲ ยืดงวดมากเกินไปจน ดอกเบี้ยรวมสูงขึ้น แม้ค่างวดจะเบาลง
▲ รวมทุกอย่างไว้ใน OD หรือรวม OD ไว้ในผ่อนระยะยาวแบบไม่ดูรูปแบบการใช้จริง
▲ ไม่มีแผนหลังรวม ทำให้ผ่านไม่กี่เดือนก็กลับไปกู้เสริมจนแตกก้อนใหม่

สรุปง่าย ๆ: รวมหนี้ที่ดี = จัดพอร์ต + ปรับชนิด + คุมต้นทุน + มีแผนหลังรวม

3) สูตรวางพอร์ตหลังรวม: แยกบทบาท “ลงทุนระยะยาว” กับ “หมุนเวียนจริง”

หัวใจของ รีไฟแนนซ์สินเชื่อเพื่อธุรกิจ แบบรวมหนี้คือ รีแพ็กเกจ ให้ตรงงานจริง โดยเฉพาะการแยกบทบาทชัดเจน

ก้อนลงทุนระยะยาว (เครื่องจักร/ยานพาหนะ/ระบบ/ปรับปรุงอาคาร)

• เหมาะกับ ผ่อนรายงวด/เช่าซื้อ ที่ตารางชำระแน่นอน

• จุดแข็ง: วางแผนกระแสเงินสดได้ ค่างวดไม่แกว่ง และอัตราดอกเบี้ยมักเหมาะกับสินทรัพย์ถาวร

• เคล็ดลับ: กำหนด เพดานค่างวด/รายได้ ที่รับไหว (เช่น ไม่เกิน X%) และขอเงื่อนไข ปิดก่อนกำหนด ที่เป็นธรรมเพื่อรองรับการโปะ

ก้อนหมุนเวียนแท้จริง (สต็อก/วัตถุดิบ/ค่าแรงหมุน/งานประจำ)

• ใช้ วงเงินหมุนเวียน (OD) เท่าที่จำเป็น อย่าใช้ทดแทนก้อนลงทุนระยะยาว
  
  

• ตั้ง เพดานเริ่มต้น ของ OD ประมาณ 1–1.5× ค่าใช้จ่ายคงที่/เดือน + สำรอง 10–20%

• กำหนดกติกา “วันเงินเข้า = วันโปะ OD” เพื่อลดยอดคงค้างและดอกสะสม

ลูกหนี้การค้าที่เครดิตเทอมยาว

• ใช้ แฟคตอริ่ง (ขายสิทธิเรียกร้องลูกหนี้บางส่วนเพื่อรับเงินสดล่วงหน้า) กับบิลของคู่ค้าคุณภาพดี

• ช่วยตัดรอบเงินสดโดยไม่ต้องเพิ่มหนี้ระยะยาว ทำให้พอร์ตหลังรวม ไม่พอง เกินจำเป็น

หลายก้อนต่างสถาบัน

• เลือก “เจ้าหลัก” เพื่อลดสัญญากระจัดกระจาย แต่ระวัง ไม่รวมทุกอย่างจนขาดอำนาจต่อรอง ในอนาคต

• บางกรณีคง OD ไว้สถาบันเดิม (ที่รู้พฤติกรรมเงินของเรา) แล้วรวมก้อนระยะยาวไปสัญญาใหม่ที่เรตดีกว่า

ภาพของพอร์ตหลังรวมที่ดี คือดอกเบี้ยรวมลดลง ค่างวดสัมพันธ์รายได้ และ DSCR (อัตราความสามารถชำระหนี้ = เงินสดจากกิจการ ÷ ภาระหนี้ต่อปี) ไม่น้อยลง

4) ขั้นตอนทำจริง + เอกสาร: รวมให้จบแบบมีตัวชี้วัด

ก่อนยื่นรวมก้อนด้วย สินเชื่อรีไฟแนนซ์ ควรเตรียมการบ้านให้แน่นเพื่อให้อนุมัติเร็วและได้เงื่อนไขดี

ขั้นตอน 7 ข้อ

1. ทำบัญชีหนี้เดิม รายสัญญา: ยอดคงเหลือ ดอกเบี้ย ค่างวด งวดที่เหลือ เงื่อนไขปิดก่อนกำหนด

2. จัดหมวดค่าใช้จ่ายจริง: อะไรคือก้อนลงทุนระยะยาว อะไรคือหมุนเวียน หรือเครดิตเทอม

3. คำนวณจุดคุ้มทุน ของการย้าย (รวมค่าประเมิน/อากร/จดทะเบียน/ปิดก่อนกำหนด/อื่น ๆ) เทียบกับเงินประหยัด/เดือน

4. จำลองพอร์ตใหม่: ผ่อนระยะยาวสำหรับก้อนลงทุน + OD พอดีงาน + แฟคตอริ่งบางส่วน (ถ้าจำเป็น)

5. กำหนดตัวชี้วัด: เพดานค่างวด/รายได้, DSCR ขั้นต่ำ, ดอกเบี้ยรวมที่ยอมรับได้

6. ขอข้อเสนอ 2–3 แห่ง แล้วต่อรองเงื่อนไขสำคัญ เช่น อัตรา, ค่าธรรมเนียม, เงื่อนไขปิดก่อนกำหนด, ความยืดหยุ่นตารางผ่อน

7. สรุปและโอนปิด: ยืนยันตารางชำระใหม่ให้เข้ากับรอบเงินเข้า–ออกของกิจการ

เอกสารที่เตรียม
▲ หนังสือรับรองนิติบุคคล/บอจ.5/ภ.พ.20 (หรือบัตรประชาชน–ทะเบียนบ้านกรณีบุคคลธรรมดา)
▲ งบย่อ และรายงานเงินเข้า–ออกย้อนหลัง 6–12 เดือน
▲ รายการเดินบัญชี (Bank Statement) 6–12 เดือน
▲ ข้อมูลหนี้เดิม + หลักประกัน (ถ้ามี): โฉนด/ทะเบียน/สัญญาเช่าซื้อเดิม
▲ รายละเอียดลูกหนี้การค้า (อายุหนี้/คู่ค้าหลัก) สำหรับแฟคตอริ่ง
▲ แผนการเงิน 6–12 เดือนล่วงหน้าอย่างย่อ (สะท้อนตารางผ่อนใหม่ + แผนโปะ)

ทิปการต่อรอง
▲ ระบุ “เป้าหมายตัวเลข” ล่วงหน้า (เพดานค่างวด/รายได้, จุดคุ้มทุน ≤ กี่เดือน, DSCR ไม่ต่ำกว่าเท่าไร) เพื่อใช้เป็นกรอบเจรจา
▲ ขอใส่ เงื่อนไขรีวิวอัตรา เป็นระยะ หากภาวะตลาดเอื้อ
▲ เน้น ความโปร่งใสของข้อมูล เอกสารชัดเจน = ความเชื่อมั่นสูงขึ้น

5) แผน 30–60–90 วันหลังรวมหนี้: ล็อกผลลัพธ์ให้ยั่งยืน

หลายพอร์ต “รวมได้ดี” แต่หลุดวินัยหลัง 2–3 เดือนแรกจนประโยชน์ไหลกลับ แผนนี้ช่วยให้ผลดีอยู่กับเรา

ช่วง 0–30 วัน
▲ ปิดบัญชีเก่าทั้งหมดให้เรียบร้อย เก็บหลักฐานปิดทุกฉบับ
▲ ตรวจตารางผ่อนใหม่เทียบปฏิทินรายได้: วันชำระตรงกับวันเงินเข้า/หลังเงินเข้าไม่นาน
▲ ตั้งเงินสำรอง 1 เดือนค่างวด สำหรับเหตุไม่คาดคิด

ช่วง 31–60 วัน
▲ ทำงบกระแสเงินสด รายสัปดาห์ เพื่อดูพฤติกรรมเงินเข้า–ออกจริง
▲ เริ่ม แผนโปะ ตามสูตรที่ตั้งไว้ (เช่น โปะ X% เมื่อเก็บหนี้การค้าได้เกินแผน)
▲ ตรวจ ยอดคงค้าง OD ควรลดลงตามจังหวะเงินเข้า

ช่วง 61–90 วัน
▲ ประเมิน ตัวชี้วัด: ค่างวด/รายได้อยู่ใต้เพดาน? เงินสดคงเหลือเพิ่มขึ้นจริง? DSCR ดีขึ้นหรืออย่างน้อยเท่าเดิม? ดอกเบี้ยรวมอยู่ในกรอบที่ยอมรับ?
▲ หากไม่ตรงเป้า ให้ปรับกติกาโปะ/เพดาน OD หรือพิจารณาเพิ่มแฟคตอริ่งกับคู่ค้าคุณภาพดีบางส่วน

วินัย 3 ข้อที่ต้องยึด

1. ไม่ใช้ OD ไปทดแทนก้อนลงทุนระยะยาวอีก

2. ผูก “วันเงินเข้า = วันโปะ OD/โปะส่วนเพิ่ม” โดยอัตโนมัติ

3. ทบทวนพอร์ตทุกไตรมาส ปรับตามฤดูกาลและโอกาสธุรกิจ

สาระสำคัญคือ “รวมให้ตรงงาน + คุมต้นทุน + มีวินัยหลังรวม” ถ้าทำครบ รีไฟแนนซ์สินเชื่อเพื่อธุรกิจ แบบรวมหนี้จะเปลี่ยนจากภาระกระจัดกระจายให้กลายเป็นพอร์ตหนี้ที่บริหารง่าย คล่องตัว และพร้อมรับโอกาสใหม่

ลิงก์ภายในที่แนะนำ

• รีไฟแนนซ์ธุรกิจคืออะไร? — ความหมาย ขั้นตอน เอกสาร ค่าใช้จ่ายที่พบบ่อย
• คุ้มไหมถ้าจะย้ายหนี้ — วิธีคิดเลขจุดคุ้มทุนแบบง่าย ๆ
• เพลย์บุ๊ก ลดดอกเบี้ย — แนวทางต่อรอง เปลี่ยนฐานดอกเบี้ย ยืดงวดเท่าที่จำเป็น
• รวมหนี้ธุรกิจหลายก้อน — รวมเป็นก้อนเดียวให้ง่ายขึ้นและลดค่าธรรมเนียมซ้ำซ้อน
• รีไฟแนนซ์ระยะสั้น — คลายค่างวดเฉพาะช่วงที่เงินตึง
• สำหรับโรงงาน/การผลิต — จับคู่สินเชื่อให้ “ทันรอบเงินสด”

กลับหน้าแม่: รีไฟแนนซ์สินเชื่อเพื่อธุรกิจ